روند دموکراتیزاسیون در جهان سوم و چالش های آن

الگوهای مختلف حکمرانی درنظام بین الملل مطرح است که اکثر صاحب نظران در این حوزه نظام های دموکراتیک را به دلیل تاثیر آن بر کاهش تنازع در نظام بین الملل مطلوب ترین نوع حکومت می دانند و با در نظر داشتن این مطلوبیت در نظام بین الملل سعی می شود که کشورهای جهان سوم هم روند دموکراتیزاسیون را طی نمایند وحاکمان مستبد برکنار وحاکمیت مردم برقرار گردد و در نتیجه مبنا شدن مشروعیت در این کشورها بحران های داخلی وخارجی کاهش یابد وثبات در نظام بین الملل ایجاد شود.پرسشی که در این پژوهش به دنبال پاسخ گویی به آن هستیم این است که آیا می توان دموکراتیزاسیون را از طریق مداخله خارجی و حمله نظامی به پیش برد؟ آیا حضور آمریکا در عراق و افغانستان می تواند به عنوان کاتالیزر در روند دموکراتیزاسیون این کشورها باشد؟ که جهت پاسخگویی به این پرسش فرضیه ای که مطرح کی کنیم این است که: دخالت بازیگران خارجی درگذاراولیه وشکست رژیم اقتدارگرامی تواند تاثیرگذارباشداماجهت تثبیت دموکراسی بایدشرایط داخلی مهیا باشددر واقع دموکراتیزاسیون به عنوان پروسه مطرح است نه پروژه و براین اساس مراحل آن شامل سقوط رژیم اقتدارگرا و استقرار رژیم دموکراتیک و تثبیت دموکراسی است باید طی فرایند تدریجی به انجام برسد . در این پژوهش سعی می شود ضمن توصیف دموکراسی و،ویژگی های حکومت دموکراتیک موانع داخلی و خارجی دموکراتیزاسیون در کشورهای در حال توسعه تبیین شود و به دنبال آن به نقش وتاثیر مداخله های خارجی به خصوص نقش آمریکا در دموکراتیزاسیون اففانستان و عراق اشاره خواهد شد.